கேக்கிறவன் கேணப்பயலா!

கதையளப்பு என்ற ஒரு சொற்றொடர் உண்டு. அது மற்றவற்றில் உள்ளதை விட கடவுள், மதம், பக்தி விட-யங்களில் மிக அதிகமாகவே உண்டு.


கேக்கிறவன் கேணப்-பயலா இருந்தா எருமை-மாடுகூட ஏரோப்பிளான் ஓட்டுவேன் என்று சொல்லு-மாம்.

சேலம் ஏற்காடு முக்கிய சாலையில், கலைக்-கல்லூரி-யருகே அடர்ந்த மரங்கள் உள்ள பகுதியில் முனியப்-பன் என்ற கோயில் ஒன்று இருக்கிறதாம். 16 வயதுள்ள ஒரு சிறுவன் சாமி கும்பிடச் சென்றானாம். அப்பொழுது அவன் முதுகில் ஏதோ ஒன்று விழுந்ததாம் _ அத-னைத் தட்டி விட்டானாம். அது பாம்பு போன்ற உருவத்தில் மரக்கட்டையாம்.

அவ்வளவுதான் சேதி நாலாத் திசைகளிலும் பரவியது. நம் பெண்களைக் கேட்கவேண்டுமா? சாமி ஆட ஆரம்பித்துவிட்டன-ராம். கிடாவெட்டிப் பூஜை-யாம். மரக்கட்டைக்கு மஞ்சள் தடவி, குங்குமப் பொட்டு வைத்து, பூஜைகள் நடக்க ஆரம்பமாகி விட்-டன-வாம்.

நம் பத்திரிகையாளர்-களுக்கு ஒரு தீனி கிடைத்து-விட்டதே _ சும்மா விடுவார்-களா? அந்தச் செய்திக்கு கை வைத்து, கால் வைத்து, மூக்கு வைத்து இறக்கை-களையும் கட்டிவிட்டனர்.

ஒரு பக்தர் சொல்லு-கிறார், நம்பவும் முடிய-வில்லை; நம்பாமலும் இருக்க முடியவில்லை; என்றாலும் கும்பிட்டு வைப்போமே என்று ஒரு கும்பிடு போட்டு வந்தாராம்.

அடேயப்பா, கடவுளைப்-பற்றி ஆன்மிகவாதிகள் எப்படியெல்லாம் உருகு-வார்கள் தெரியுமா? அவர் அரூபி_ கண்ணுக்குத் தெரி-யாதவர்; வேண்டுதல் வேண்-டாமை என்பதெல்லாம் கிடையவே கிடையாது என்று அப்படியே எண்-சாண் உடம்பை ஒரு சாணாகச் சுருக்கி நெக்குருக மெல்லிய சன்னமான குர-லில் உபந்நியாசம் செய்வார்-கள். அதற்கு முரணாக இது போன்ற சேதிகள் வரும்-போதோ கப்_சிப்பென்று அய்ம்பொறிகளையும் மூடிக்கொள்வார்கள்.

திருப்பதி கோயில் கர்ப்பக் கிரகத்திலே ஒரு பாம்பு நுழைந்தது _ உடனே அது பிராமணன் வடிவில் தோன்றியது (பாம்புக்கும், பிராமண விஷத்துக்கும் உள்ள ஒற்றுமையை இந்த இடத்தில் கவனித்துக் கொள்ளவும்).

நான் கலியுகத்தில் அவதாரம் எடுத்து அதர்மத்தை அழிப்பேன் என்று சொல்லி மறைந்ததாம். இதனைத் துண்டு அறிக்கை-யாகத் தயாரித்து நூறு பேருக்குக் கொடுத்தால் அய்ஸ்வர்யம் பொங்கி வழியுமாம். திருப்பதி தேவஸ்-தானத்துக்கே எழுதிக் கேட்ட-போது, அதெல்லாம் வெறும்-புரளி என்று அதிகாரப்பூர்வ-மாக சொல்லிவிட்டார்கள். இதே கதையை மேல்மருவத்-தூர் கோயிலிலும் நடந்ததாக அடுத்து அவிழ்த்துவிட்-டார்கள். அவர்களும் பிறகு மறுத்துவிட்டனர். அதன்பின் மேல்மலையனூர் கோயி-லிலும் இதே வேலையைச் செய்தனர்.

ஒரு கூட்டத்துக்கு இதே வேலைதான்.

இந்த புரூடாக்கள் எல்-லாம் இரண்டொரு நாள்-களில் தடபுடலாக விளம்-பரத்திற்கு வந்து, அதன்பின் சத்தம் போடாமல் அமுங்கிப்-போகிறதே ஏன்? சிந்திக்கக் கூடாதா?

- விடுதலை (26.01.10) மயிலாடன்